【中華百科全書●文學●王士禎】
<P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>中華百科全書●文學●王士禎</FONT>】</FONT></STRONG></P> <P><STRONG>王士禎(西元一六三四~一七一一年),字貽上,號阮亭,別號漁洋山人,山東新城人。</STRONG></P><P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>生於明思宗崇禎七年。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>順治十五年成進士。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明年,授揚州府推官。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>侍郎葉成格被命駐江寧,按治通海寇獄,株連眾,士禎嚴反坐,寬無辜,所全活甚多。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>康熙三年,總督郎廷佐、巡撫張尚賢、河督末之錫疏薦其『品端才敏,奉職最勤』,內陞禮都主事,累遷戶部郎中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>十一年,典四川試,丁母憂歸,服闋,處故官。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>十七年,召對懋勤殿,諭吏部謂王士禎詩文兼優,以翰林用,遂授侍講,轉侍讀,人直南書房,漢臣自部曹改詞臣,自士禎始。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>上徵其詩,錄上三百篇,日御覽集。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>十九年,遷國子監祭酒,上疏言國子監所貯十三經注疏、二十一史版刊自明初,至崇禎十二年修補後,迄今四十餘載,不免漫漶殘缺,宜及時鳩工修補;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>詔如所請。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>二十三年,遷少詹事,奉命祭告南海。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>二十九年,遷都察院左副都御史,尋充經筵講官、國史副總裁,又遷兵部督捕侍郎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>三十一年,調戶部右侍郎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>三十三年,轉左侍郎,充淵鑑類函總裁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>三十五年,奉命祭告西嶽、西鎮、江瀆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>三十七年,擢左都御史,又遷刑部尚書,理獄從寬,多所矜恤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>後以王五事,被革職。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>四十九年,上眷念諸舊臣,詔復職。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>五十年卒,年七十八。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>乾隆三十年,賜諡文簡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>士禎本名士禛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>後以避世宗廟諱,改名士正,乾隆三十九年,詔諭改正為禎,俾與兄弟行派,不致混淆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>士禎少受詩於兄士祿,長復奉手錢謙益、吳偉業。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>性好游陟,足跡於秦、晉、洛、蜀、閩、越、江、楚之間,所至訪其賢豪長者,考其風土。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>遇佳山水,必登臨,融懌會粹,一發之於詩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>故其詩能認古今之奇變,卓然稱一代宗師。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>其持論,略本司空圖、嚴羽,以神韻為宗,所謂不著一字,盡得風流,一時海內翕然從之,與朱彝尊並稱朱王。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>著作甚豐,有古懽錄、南來志、北歸志、居易錄、池北偶談、香祖筆記、古夫于亭雜錄、分甘餘話、隴蜀餘聞、古詩選、十種唐詩選、二家詩選、唐賢三昧集、唐人萬首絕句選、漁洋詩話、五代詩話等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>其弟子惠棟,裒集其詩為漁洋山人精華錄訓纂,最為世所稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>(成惕軒)</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>引用:http://ap6.pccu.edu.tw/Encyclopedia/data.asp?id=4065
頁:
[1]