楊籍富 發表於 2013-3-16 09:53:20

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:23 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●帝繫</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1帝繫:黃帝產元囂,元囂產蟜極,蟜極產高辛,是為帝嚳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2帝繫:帝嚳產放勳,是為帝堯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3帝繫:黃帝產昌意,昌意產高陽,是為帝顓頊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4帝繫:顓頊產窮蟬,窮蟬產敬康,敬康產句芒,句芒產蟜牛,蟜牛產瞽叟,瞽叟產重華,是為帝舜,及產象,敖。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5帝繫:顓頊產鯀,鯀產文命,是為禹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6帝繫:黃帝居軒轅之邱,娶于西陵氏之子,謂之嫘祖,氏產青陽及昌意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>青陽降居泜水,昌意降居若水。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7帝繫:昌意娶于蜀山氏,蜀山氏之子謂之昌濮,氏產顓頊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8帝繫:顓頊娶于滕氏,滕氏奔之子謂之女祿,氏產老童。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9帝繫:老童娶于竭水氏,竭水氏之子謂之高緺,氏產重黎及吳回。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吳回氏產陸終。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10帝繫:陸終氏娶于鬼方氏,鬼方氏之妹謂之女隤,氏產六子;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孕而不粥,三年,啟其左脅,六人出焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其一曰樊,是為昆吾;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其二曰惠連,是為參胡;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其三曰籛,是為彭祖;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其四曰萊言,是為云鄶人;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其五曰安,是為曹姓;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其六曰季連,是為羋姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11帝繫:季連產什祖氏,什祖氏產內熊,九世至于渠,婁鯀出。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12帝繫:自熊渠有子三人,其孟之名為無康,為句亶王;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其中之名為紅,為鄂王;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其季之名為疵,為戚章王。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13帝繫:昆吾者,衛氏也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參胡者,韓氏也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>彭祖者,彭氏也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄶人者,鄭氏也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曹姓者,邾氏也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>季連者,楚氏也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14帝繫:帝嚳卜其四妃之子,而皆有天下。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上妃有邰氏之女也,曰姜原,氏產后稷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>次妃有娀氏之女也,曰簡狄,氏產契;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>次妃曰陳隆氏,產帝堯;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>次妃陬訾氏,產帝摯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15帝繫:帝堯娶于散宜氏之子,謂之女皇氏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16帝繫:帝舜娶于帝堯之子,謂之女匽氏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17帝繫:鯀娶于有莘氏之子,謂之女志氏,產文命。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18帝繫:禹娶于塗山氏之子,謂之女憍氏,產啟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:53:34

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:23 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●勸學</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1勸學:君子曰:學不可以已矣,青取之於藍,而青於藍;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>水則為冰,而寒於水;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>木直而中繩,輮而為輪,其曲中規,枯暴不復挺者,輮使之然也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2勸學:是故不升高山,不知天之高也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不臨深谿,不知地之厚也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不聞先王之遺道,不知學問之大也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>于越戎貉之子,生而同聲,長而異俗者,教使之然也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3勸學:是故木從繩則直,金就礪則利,君子博學如日參己焉,故知明則行無過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>《詩》云:「嗟爾君子,無恆安息;</STRONG><STRONG>靖恭爾位,好是正直;</STRONG><STRONG>神之聽之,介爾景福。」<BR></STRONG><STRONG><BR>神莫大於化道,福莫長於旡咎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4勸學:孔子曰:「吾嘗終日思矣,不如須臾之所學。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吾嘗跂而望之,不如升高而博見也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>升高而招,非臂之長也,而見者遠;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>順風而呼,非聲加疾也,而聞者著;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>假車馬者,非利足也,而致千里;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>假舟楫者,非能水也,而絕江海;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君子之性非異也,而善假於物也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5勸學:南方有鳥,名曰鳩,以羽為巢,編之以髮,繫之葦苕,風至苕折,子死卵破,巢非不完也,所繫者然也。</STRONG></P><STRONG>
<P><BR>西方有木,名曰射干,莖長四寸,生於高山之上,而臨百仞之淵,木莖非能長也,所立者然也。</P>
<P><BR>蓬生麻中,不扶自直。蘭氏之根,懷氏之苞,漸之滫中,君子不近,庶人不服,質非不美也,所漸者然也。<BR>&nbsp;<BR>6勸學: 是故君子靖居恭學,脩身致志,處必擇鄉,游必就士,所以防僻邪而道中正也。<BR>&nbsp;</P>
<P>7勸學: 物類之從,必有所由;榮辱之來,各象其德。</P>
<P><BR>肉腐出蟲,魚枯生蠹;殆教亡身,禍災乃作。</P>
<P><BR>強自取折,柔自取束;邪穢在身,怨之所構。</P>
<P><BR>布薪若一火就燥,平地若一水就濕,草木疇生,禽獸群居,物各從其類也。<BR>&nbsp;<BR>8勸學: 是故正鵠張,而弓矢至焉;林木茂,而斧斤至焉。樹成蔭,而鳥息焉;醯酸,而蚋聚焉,故言有召禍,行有招辱,君子慎其所立焉。<BR>&nbsp;<BR>9勸學: 積土成山,風雨興焉;積水成川,蛟龍生焉;積善成德,神明自傳,聖心備矣。</P>
<P><BR>是故不積跬步,無以致千里;不積小流,無以成江海;</P>
<P><BR>騏驥一躒,不能千里;駑馬無極,功在不舍;楔而舍之,朽木不折;</P>
<P><BR>楔而不舍,金石可鏤。<BR>&nbsp;</P>
<P>10勸學: 夫螾無爪牙之利,筋脈之強,上食晞土,下飲黃泉者,用心一也。蟹二螯八足,非蛇夔之穴,而無所寄託者,用心躁也。</P>
<P>是故無憤憤之志者,無昭昭之明;無綿綿之事者,無赫赫之功;行跂塗者不至,事兩君者不容;目不能兩視而明,耳不能兩聽而聰;騰蛇無足而騰,鼫鼠五伎而窮。</P>
<P><BR>《詩》云:「鳲鳩在桑,其子七兮;淑人君子,其儀一兮;其儀一兮,心若結兮。」君子其結於一也。<BR>&nbsp;</P>
<P>11勸學: 昔者瓠巴鼓瑟,而沈魚出聽;伯牙鼓琴,而六馬仰秣,夫聲無細而不聞,行無隱而不行;玉居山而木潤,淵生珠而岸不枯;</P>
<P><BR>為善而不積乎?豈有不至哉?<BR>&nbsp;<BR>12勸學: 孔子曰:「野哉!君子不可以不學,見人不可以不飾。」不飾無貌,無貌不敬,不敬無禮,無禮不立。夫遠而有光者,飾也;近而逾明者,學也。譬如洿邪,水潦灟焉,莞蒲生焉,從上觀之,誰知其非源泉也。<BR>&nbsp;<BR>13 勸學: 珠者,陰之陽也,故勝火;玉者,陽之陰也,故勝水;其化如神,故天子藏珠玉,諸侯藏金石,大夫畜犬馬,百姓藏布帛。</P>
<P><BR>不然,則強者能守之,知者能秉之,賤其所貴,而貴其所賤;不然,矜寡孤獨不得焉。<BR>&nbsp;<BR>14 勸學: 子貢曰:「君子見大川必觀,何也?」孔子曰:「夫水者,君子比德焉:偏與之而無私,似德;所及者生,所不及者死,似仁;其流行庳下,倨句皆循其理,似義;其赴百仞之谿不疑,似勇;淺者流行,深淵不測,似智;弱約危通,似察;受惡不讓,似貞;苞裹不清以入,鮮潔以出,似善化;必出,量必平,似正;盈不求概,似厲;折必以東西,似意,是以見大川必觀焉。」 <BR></STRONG></P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:53:47

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:17 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●子張問入官</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1子張問入...:子張問入官於孔子,孔子曰:「安身取譽為難也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子張曰:「安身取譽如何?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔子曰:有善勿專,教不能勿搢,已過勿發,失言勿踦,不善辭勿遂,行事勿留。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君子入官,自行此六路者,則身安譽至,而政從矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2子張問入...:且夫忿數者獄之所由生也,距諫者慮之所以塞也,慢易者禮之所以失也,墮怠者時之所以後也,奢侈者財之所以不足也,專者事之所以不成也,歷者獄之所由生也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君子入官,除七路者,則身安譽至,而政從矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3子張問入...:故君子南面臨官,大城而公治之,精知而略行之,合是忠信,考是大倫,存是美惡,而進是利,而除是害,而無求其報焉,而民情可得也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故臨之無抗民之志,勝之無犯民之言,量之無狡民之辭,養之無擾於時,愛之勿寬於刑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言則身安譽至,而民自得也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4子張問入...:故君子南面臨官,所見邇,故明不可弊也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>所求邇,故不勞而得也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>所以治者約,故不用眾而譽至也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>法象在內,故不遠;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>源泉不竭,故天下積也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>而木不寡短長,人得其量,故治而不亂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故六者貫乎心,藏乎志,形乎色,發乎聲,若此則身安而譽至,而民自得也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5子張問入...:故君子南面臨官;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不治則亂至,亂至則爭,爭之至又反於亂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故寬裕以容其民,慈愛以優柔之,而民自得也已。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故躬行者政之始也,調悅者情之道也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>善政行易則民不怨,言調悅則民不辨法,仁在身取民顯以佚之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>財利之生徵矣,貪以不得;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>善政必簡矣,苟以亂之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>善言必聽矣,詳以失之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>規諫日至,煩以不聽矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言之善者在所日聞,行之善者在所能為。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故上者民之儀也,有司執政民之表也,邇臣便辟者群臣僕之倫也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故儀不正則民失誓,表弊則百姓亂,邇臣便辟不正廉而群臣服汙矣,故不可不慎乎三倫矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故君子脩身返道察說,而邇道之服存焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故夫工女必自擇絲麻、良工必自擇齎材、賢君良上必自擇左右始。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故佚諸取人,勞於治事;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>勞於取人,佚於治事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故君子欲譽則謹其所便,欲名則謹於左右。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故上者辟如緣木者務高,而畏下者滋甚,六馬之離必於四面之衢,民之離道必於上之佚政也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故上者尊嚴而絕,百姓者卑賤而神;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民而愛之則存,惡之則亡也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6子張問入...:故君子南面臨官:貴而不驕,富恭有本能圖,脩業居久而譚;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>情邇暢而及乎遠,察一而關於多。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一物治而萬物不亂者,以身為本也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故君子蒞民,不可以不知民之性,達諸民之情;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>既知其以生有習,然後民特從命也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故世舉則民親之,政均則民無怨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故君子蒞民,不臨以高,不道以遠,不責民之所不能。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今臨之明王之成功,而民嚴而不迎也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>道以數年之業,則民疾,疾者辟矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故古者冕而前旒,所以蔽明也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>統絖塞耳,所以弇聰也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故水至清則無魚,人至察則無徒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7子張問入...:故枉而直之,使自得之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>優而柔之,使自求之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>揆而度之,使自索之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民有小罪,必以其善以赦其過,如死使之生,其善也,是以上下親而不離。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故惠者政之始也,政不正則不可教也,不習則民不可使也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故君子欲言之見信也者,莫若先虛其內也,欲政之速行也者,莫若以身先之也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>欲民之速服也者,莫若以道御之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故不先以身,雖行必鄰矣;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不以道御之,雖服必強矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故非忠信,則無可以取親於百姓矣;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>外內不相應,則無可以取信者矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>四者治民之統也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:54:01

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:17 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●盛德</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1盛德:聖王之盛德;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>人民不疾,六畜不疫,五穀不災,諸侯無兵而正,小民無刑而治,蠻夷懷服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古者天子常以季冬考德,以觀治亂得失。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡德盛者治也,德不盛者亂也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>德盛者得之也,德不盛者失之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故君子考德,而天下之治亂得失,可坐廟堂之上而知也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>德盛則脩法,德不盛則飾政,法政而德不衰,故曰王也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡人民疾、六畜疫、五穀災者,生於天;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天道不順,生於明堂不飾;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有天災,即飾明堂也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2盛德:凡民之為姦邪、竊盜、歷法、妄行者,生於不足;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不足,生於無度量也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無度量,則小者偷墮,大者侈靡而不知足;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有度量則民足,民足則無為姦邪、竊盜,歷法、妄行者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有姦邪、竊盜、歷法、妄行之獄,則飾度量也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3盛德:凡不孝生於不仁愛也,不仁愛生於喪祭之禮不明,喪祭之禮所以教仁愛也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>致愛故能致喪祭,春秋祭祀之不絕,致思慕之心也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫祭祀致饋養之道也,死且思慕饋養,況於生而存乎?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故曰喪祭之禮明,則民孝矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有不孝之獄,則飾喪祭之禮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4盛德:凡弒上生於義不明,義者所以等貴賤、明尊卑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>貴賤有序,民尊上敬長矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民尊上敬長,而弒者,寡有之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朝聘之禮,所以明義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有弒獄,則飾朝聘之禮也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5盛德:凡鬥辨生於相侵陵也,相侵陵生於長幼無序,而教以敬讓也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有鬥辨之獄,則飾鄉飲酒之禮也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6盛德:凡淫亂生於男女無別、夫婦無義;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>昏禮享聘者,所以別男女、明夫婦之義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有淫亂之獄,則飾昏禮享聘也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7盛德:故曰:刑罰之所從生有源,不務塞其源而務刑殺之,是為民設陷以賊之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>刑罰之源,生於嗜慾好惡不節。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故明堂,天法也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>禮度,德法也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>所以御民之嗜慾好惡,以慎天法,以成德法也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>刑法者,所以威不行德法者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8盛德:故季冬聽獄論刑者,所以正法也,法正論吏公行之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故古者天子孟春論吏德行,能理功,能德法者為有德,能行德法者為有行,能理德法者為有能,能成德法者為有功。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故論吏而法行,事治而成功;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>季冬正法,孟春論吏,治國之要也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9盛德:德法者御民之銜也,史者轡也,刑者筴也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子御者,內史、太史左右手也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古者以法為銜勒,以官為轡,以刑為筴,以人為手,故御天下數百年而不懈墮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>善御馬者,正銜勒,齊轡筴,均馬力,和馬心,故口無聲,手不搖,筴不用,而馬為行也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>善御民者:正其德法、飭其官、而均民力,和民心,敬聽言不出於口,刑不用而民治,是以民德美之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10盛德:夫民善其德,必稱其人;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故今之人稱五帝三王者,依然若猶存者,其法誠德,其德誠厚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫民思其德,心稱其人,朝夕祝之,升聞於皇天,上帝歆焉,故永其世而豐其年。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不能御民者,棄其德法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>譬猶御馬,棄銜勒,而專以筴御馬,馬必傷,車必敗;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無德法而專以刑法御民,民心走,國必亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亡德法,民心無所法循,迷惑失道,上必以為亂無道;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>苟以為亂無道,刑罰必不克,成其無道,上下俱無道。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故今之稱惡者,必比之於夏桀殷紂,何也?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰法誠不德,其德誠薄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫民惡之,必朝夕祝之,升聞於皇天,上帝不歆焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故水旱並興,災害生焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故曰:德法者,御民之本也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11盛德:古之御政以治天下者,冢宰之官以成道,司徒之官以成德,宗伯之官以成仁,司馬之官以成聖,司寇之官以成義,司空之官以成禮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故六官以為轡,司會均入以為軜,故御四馬,執六轡,御天地與人與事者,亦有六政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故善御者,正身同轡,均馬力,齊馬心,惟其所引而之,以取長道;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>遠行可以之,急疾可以御。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天、地與人、事,此四者聖人之所乘也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故天子御者,太史、內史左右手也,六官亦六轡也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子三公合以執六官,均五政,齊五法,以御四者,故亦惟其所引而之,以之道則國治,以之德則國安,以之仁則國和,以之聖則國平,以之義則國成,以之禮則國定,此御政之體也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12盛德:過,失也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>人情莫不有過,過而改之,是不過也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故官屬不理,分職不明,法政不一,百事失紀,曰「亂」也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亂則飭冢宰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>地宜不殖,財物不蕃,萬民飢寒;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>教訓失道,風俗淫僻,百姓流亡,人民散敗,曰「危」也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>危則飭司徒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>父子不親,長幼無序,君臣上下相乘,曰「不和」也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不和則飭宗伯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賢能失官爵,功勞失賞祿,爵祿失則士卒疾怨,兵弱不用,曰「不平」也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不平則飭司馬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>刑罰不中,暴亂姦邪不勝,曰「不成」也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不成則飭司寇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>百度不審,立事失禮,財務失量曰「貧」也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>貧則飭司空。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故曰:御者同是車馬,或以取千里,或數百里者,所進退緩急異也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>治者同是法,或以治、或以亂者,亦所進退緩急異也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:54:15

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:16 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●明堂</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1明堂:明堂者,古有之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡九室:一室而有四戶、八牖,三十六戶、七十二牖。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以茅蓋屋,上圓下方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2明堂:明堂者,所以明諸侯尊卑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>外水曰辟雍,南蠻、東夷、北狄、西戎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明堂月令,赤綴戶也,白綴牖也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二九四七五三六一八。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堂高三尺,東西九筵,南北七筵,上圓下方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>九室十二堂,室四戶,戶二牖,其宮方三百步。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在近郊,近郊三十里。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3明堂:或以為明堂者,文王之廟也,朱草日生一葉,至十五日生十五葉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>十六日一葉落,終而復始也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周時德澤洽和,蒿茂大以為宮柱,名蒿宮也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此天子之路寢也,不齊不居其屋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>待朝在南宮,揖朝出其南門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:54:28

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:16 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●千乘</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1千乘:公曰:「千乘之國,受命於天子,通其四疆,教其書社,循其灌廟,建其宗主,設其四佐,列其五官,處其朝市,為仁如何?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「不仁,國不化。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2千乘:公曰:「何如之謂仁?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「不淫於色。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:立妃設如太廟然,乃中治;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>中治,不相陵;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不相陵,斯庶嬪遧;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>遧,則事上靜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>靜,斯潔信在中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朝大夫必慎以恭;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>出會謀事,必敬以慎言;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>長幼小大,必中度,此國家之所以崇也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3千乘:立子設如宗社,宗社先示威,威明顯見;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>辨爵集德,是以母弟官子咸有臣志,莫敢援於外,大夫中婦私謁不行,此所以使五官治,執事政也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫政以教百姓,百姓齊以嘉善,故蠱佞不生,此之謂良民。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>國有道則民昌,此國家之所以大遂也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4千乘:卿設如大門,大門顯美,小大尊卑中度。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>開明閉幽,內祿出災,以順天道,近者閑焉,遠者稽焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君發禁宰而行之,以時通于地,散布於小。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>理天之災祥,地寶豐省,及民共饗其祿,共任其災,此國家之所以和也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5千乘:國有四輔;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>輔,卿也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>卿設如四體,毋易事,毋假名,毋重食。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡事尚賢進能,使知事爵不世,能之不愆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡民戴名以能,食力以時成,以事立,此所以使民讓也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民咸孝弟而安讓,此以怨省而亂不作也,此國之所以長也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6千乘:下無用,則國家富;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上有義,則國家治;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>長有禮,則民不爭;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>立有神,則國家敬;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>兼而愛之,則民無怨心;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以為無命,則民不偷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>昔者先王本此六者,而樹之德,此國家之所以茂也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7千乘:設其四佐而官之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>司徒典春,以教民之不則時不若不令,成長幼老疾孤寡以時通于四疆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有闔而不通,有煩而不治,則民不樂生,不利衣食。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8千乘:凡民之藏貯,以及山川之神明加于民者,發國功謀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>齋戒必敬,會時必節。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>日厤巫祝,執伎以守官,俟命以作。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祈王年,禱民命,及畜穀蜚征庶虞草。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9千乘:方春三月,緩施生育,動作百物,於時有事,享于皇祖皇考,朝孤子八人,以成春事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10千乘:司馬司夏,以教士車甲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡士執伎論功,脩四衛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>強股肱,質射御,才武聰慧,治眾長卒,所以為儀綴於國。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>出可以為率,誘於軍旅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>四方諸侯之遊士,國中賢餘秀興閱焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11千乘:方夏三月,養長秀蕃庶物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>於時有事,享于皇祖皇考,爵士之有慶者七人,以成夏事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12千乘:司寇司秋,以聽獄訟,治民之煩亂,執權變民中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡民之不刑,崩本以要閒,作起不敬以欺惑憧愚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13千乘:作於財賂六畜五穀曰盜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>誘居室家有君子曰義。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子女專曰</STRONG></P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:54:42

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:16 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●四代</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1四代:公曰:「四代之政刑,論其明者,可以為法乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「何哉?</STRONG><STRONG>四代之政刑,皆可法也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2四代:公曰:「以我行之,其可乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「否,不可。</STRONG><STRONG>臣願君之立知而以觀聞也,四代之政刑,君若用之,則緩急將有所不節;</STRONG><STRONG>不節,君將約之;</STRONG><STRONG>約之,卒將棄法;</STRONG><STRONG>棄法,是無以為國家也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3四代:公曰:「巧匠輔繩而斲,胡為其棄法也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:心未之度,習未之狎,此以數踰而棄法也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4四代:夫規矩準繩鈞衡,此昔者先王之所以為天下也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>小以及大,近以知遠,今日行之,可以知古,可以察今,其此邪!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5四代:水火金木土穀,此謂六府,廢一不可,進一不可,民並用之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今日行之,可以知古,可以察今,其此邪!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6四代:昔夏、商之未興也,伯夷謂此二帝之眇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7四代:公曰:「長國治民恆幹;</STRONG><STRONG>論政之大體,以教民辨;</STRONG><STRONG>歷大道,以時地性;</STRONG><STRONG>興民之陽德以教民事;</STRONG><STRONG>上服周德之典,以順事天子;</STRONG><STRONG>脩政勤禮,以交諸侯;</STRONG><STRONG>大節無廢,小眇後乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8四代:子曰:「否,不可後也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>詩云:『東有開明,於時雞三號,以興庶虞,庶虞動,蜚征作。</STRONG><STRONG>嗇民執功,百草咸淳,地傾水流之。</STRONG><STRONG>』是以天子盛服朝日于東堂,以教敬示威于天下也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是以祭祀,昭有神明;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>燕食,昭有慈愛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宗廟之事,昭有義;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>率禮朝廷,昭有五官;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無廢甲冑之戒,昭果毅以聽;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子曰崩,諸侯曰薨,大夫曰卒,士曰不祿,庶人曰死,昭哀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>哀愛無失節,是以父慈子孝兄愛弟敬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此皆先王之所先施於民也,君而後此則為國家失本矣。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9四代:公曰:「善哉,子察教我也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「鄉也,君之言善,執國之節也。</STRONG><STRONG>君先眇而後善,中備以君子言,可以知古,可以察今。</STRONG><STRONG>奐然而興,民壹始。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10四代:公曰:「是非吾言也,吾一聞於師也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子吁焉其色曰:「嘻,吾行道矣。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「道邪?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「道也!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11四代:公曰:「吾未能知人,未能取人。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「君何為不觀器視才?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「視可明乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「可以表儀。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12四代:公曰:「願學之。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「平原大藪,瞻其草之高豐茂者,必有怪鳥獸居之,且草可財也,如艾而夷之,其地必宜五穀;</STRONG><STRONG>高山多林,必有怪虎豹蕃孕焉;</STRONG><STRONG>深淵大川,必有蛟龍焉;</STRONG><STRONG>民亦如之,君察之,可以見器見才矣。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13四代:公曰:「吾猶未也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:群然,戚然,頤然,睪然、踖然、柱然、抽然、首然、僉然、湛然、淵淵然、淑淑然、齊齊然、節節然、穆穆然、皇皇然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14四代:見才色脩聲不視聞,怪物恪命不改志,舌不更氣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見之舉也,得之取也,有事事也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>事必與食,食必與位,無相越踰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>昔虞舜天德嗣堯,取相十有六人如此。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15四代:公曰:「嘻,美哉。</STRONG><STRONG>子道廣矣。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:「由德徑徑。</STRONG><STRONG>吾恐惛而不能用也。</STRONG><STRONG>何以哉?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16四代:公曰:「請問圖德何尚?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:聖,知之華也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>知,仁之實也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>仁,信之器也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>信,義之重也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>義,利之本也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>委利生孽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17四代:公曰:「嘻,言之至也。</STRONG><STRONG>道天地以民輔之,聖人何尚?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「有天德,有地德,有人德,此謂三德。</STRONG><STRONG>三德率行,乃有陰陽;</STRONG><STRONG>陽曰德,陰曰刑。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18四代:公曰:「善哉,再聞此矣!</STRONG><STRONG>陽德何出?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「陽德出禮,禮出刑,刑出慮,慮則節事於近,而揚聲於遠。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19四代:公曰:「善哉!</STRONG><STRONG>載事何以?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「德以監位,位以充局,局以觀功,功以養民,民於此乎上。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>20四代:公曰:「祿不可後乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「食為味,味為氣,氣為志,發志為言,發言定名,名以出信,信載義而行之,祿不可後也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>21四代:公曰:「所謂民與天地相參者,何謂也?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「天道以視,地道以履,人道以稽。</STRONG><STRONG>廢一曰失統,恐不長饗國。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>22四代:公愀然其色。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「君藏玉惟慎用之,雖慎敬而勿愛,民亦如之。</STRONG><STRONG>執事無貳,五官有差,喜無並愛,卑無加尊,淺無測深,小無招大,此謂楣機。</STRONG><STRONG>楣機賓薦不蒙,昔舜徵薦此道於堯,堯親用之,不亂上下。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>23四代:公曰:「請問民徵。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「無以為也。</STRONG><STRONG>難行。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>24四代:公曰:「願學之,幾必能。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:貪於味不讓,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>願富不久,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>慕寵假貴,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>治民惡重,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>為父不慈,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>為子不孝,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>大縱耳目,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>好色失志,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>好見小利,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>變從無節,橈弱不立,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>剛毅犯神,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鬼神過節,妨於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>25四代:幼勿與眾,克勿與比,依勿與謀,放勿與游,徼勿與事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>26四代:臣聞之弗慶,非事君也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君聞之弗用,以亂厥德,臣將慶其簡者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蓋人有可知者焉,貌色聲眾有美焉,必有美質在其中者矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>貌色聲眾有惡焉,必有惡質在其中者矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此者伯夷之所後出也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>27四代:子曰:「伯夷建國建政,脩國脩政。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「善哉。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:54:57

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:13 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●虞戴德</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1虞戴德:公曰:「昔有虞戴德何以?</STRONG><STRONG>深慮何及?</STRONG><STRONG>高舉安取?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2虞戴德:子曰:「君以聞之,唯丘無以更也;</STRONG><STRONG>君之聞如未成也,黃帝慕脩之。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:「明法于天明,開施教于民;</STRONG><STRONG>行此以上明于天化也,物必起,是故民命而弗改也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3虞戴德:公曰:「善哉!</STRONG><STRONG>以天教于民,可以班乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:可哉。<BR></STRONG><STRONG><BR>雖可而弗由,此以上知所以行斧鉞也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>父之於子,天也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君之於臣,天也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有子不事父,有臣不事君,是非反天而到行耶?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故有子不事父,不順;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有臣不事君,必刃。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4虞戴德:順天作刑,地生庶物,是故聖人之教於民也,率天如祖地,能用民德。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是以高舉不過天,深慮不過地,質知而好仁,能用民力,此三常之禮明而名不蹇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5虞戴德:禮失則壞,名失則惛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故上古不諱,正天名也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子之宮四通,正地事也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子御珽,諸侯御荼,大夫服笏,正民德也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>斂此三者而一舉之,戴天履地,以順民事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6虞戴德:天子告朔於諸侯,率天道而敬行之,以示威于天下也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯內貢於天子,率名矅地實也,是以不至必誅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7虞戴德:諸侯相見,卿為介。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以其教士畢行,使仁守會朝於天子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8虞戴德:天子以歲二月為壇於東郊,建五色,設五兵、具五味、陳六律、品奏五聲,聽明教。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>置離,抗大侯規鵠,堅物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9虞戴德:九卿佐三公,三公佐天子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子踐位,諸侯各以其屬就位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃升諸侯,諸侯之教士,教士執弓挾矢,揖讓而升,履物以射其地,心端色容正,時以矅伎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時有慶以地,不時有讓以地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10虞戴德:天下之有道也,有天子存;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>國之有道也,君得其正;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>家之不亂也,有仁父存。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故聖人之教於民也,以其近而見者,稽其遠而明者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11虞戴德:天事曰明,地事曰昌,人事曰比兩以慶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>違此三者,謂之愚民。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>愚民曰姦,姦必誅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是以天下平而國家治,民亦無貸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12虞戴德:居小不約,居大則治;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>眾則集,寡則繆;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祀則得福,以征則服;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此唯官民之上德也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13虞戴德:公曰:「三代之相授,必更制典物,道乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「否。</STRONG><STRONG>猷德保,保惛乎前,以小繼大,變民示也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14虞戴德:公曰:「善哉!</STRONG><STRONG>子之察教我也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「丘於君唯無言,言必盡,於他人則否。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15虞戴德:公曰:「教他人則如何?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「否,丘則不能。</STRONG><STRONG>昔商老彭及仲傀,政之教大夫,官之教士,技之教庶人。</STRONG><STRONG>揚則抑,抑則揚,綴以德行,不任以言,庶人以言,猶以夏后氏之祔懷袍褐也,行不越境。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16虞戴德:公曰:「善哉!</STRONG><STRONG>我則問政,子事教我!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「君問已參黃帝之制,制之大禮也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17虞戴德:公曰:「先聖之道,斯為美乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「斯為美。</STRONG><STRONG>雖有美者必偏。</STRONG><STRONG>屬於斯,昭天之福,迎之以祥;</STRONG><STRONG>作地之福,制之以昌;</STRONG><STRONG>興民之德,守之以長。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18虞戴德:公曰:「善哉。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:55:11

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:11 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●誥志</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1誥志:公曰:「誥志無荒,以會民義,齋戒必敬,會時必節,犧牲必全,齊盛必潔,上下禋祀,外內無失節,其可以省怨遠災乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「丘未知其可以省怨也!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2誥志:公曰:「然則何以事神?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「以禮會時。</STRONG><STRONG>夫民見其禮則上下援,援則樂,樂斯毋憂,以此省怨而亂不作也。</STRONG><STRONG>夫禮會其四時,四孟四季,五牲五穀,順至必時其節也,丘未知其可以為遠災也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3誥志:公曰:「然則為此何以?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「知仁合則天地成,天地成則庶物時,庶物時則民財敬,民財敬以時作;</STRONG><STRONG>時作則節事,節事以動眾,動眾則有極;</STRONG><STRONG>有極以使民則勸,勸則有功,有功則無怨,無怨則嗣世久,唯聖人!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4誥志:是故政以勝眾,非以陵眾;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>眾以勝事,非以傷事;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>事以靖民,非以徵民;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故地廣而民眾,長之祿也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5誥志:丘聞周太史曰:『政不率天,下不由人,則凡事易壞而難成。</STRONG><STRONG>』虞史伯夷曰:『明,孟也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>幽,幼也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明幽,雌雄也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雌雄迭興而順至,正之統也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>日歸于西,起明于東;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>月歸于東,起明于西。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>』6誥志:虞夏之厤,正建於孟春。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>於時冰泮發蟄,百草權輿,瑞雉無釋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>物乃歲俱生於東,以順四時,卒於冬分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7誥志:於時雞三號,卒明。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>載于青色,撫十二月節,卒于丑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>日月成歲厤,再閏以順天道,此謂歲虞汁月。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8誥志:天曰作明。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰與,惟天是戴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>地曰作昌,曰與,惟地是事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>人曰作樂,曰與,惟民是嬉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民之動能,不遠厥事;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民之悲色,不遠厥德。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此謂表裏時合,物之所生,而蕃昌之道如此。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9誥志:天生物,地養物,物備興而時用常節曰聖人,主祭于天曰天子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子崩,步于四川,代于四山,卒葬曰帝。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10誥志:天作仁,地作富,人作治。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>樂治不倦,財富時節,是故聖人嗣則治。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11誥志:文王治以俟時,湯治以伐亂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>禹治以移眾,眾服,以立天下;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堯貴以樂治時,舉舜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>舜治以德使力。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12誥志:在國統民如恕,在家撫官而國,安之勿變,勸之勿沮,民咸廢惡如進良,上誘善而行罰,百姓盡於仁而遂安之,此古之明制之治天下也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13誥志:仁者為聖,貴次,力次,美次,射御次,古之治天下者必聖人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14誥志:聖人有國,則日月不食,星辰不隕,勃海不運,河不滿溢,川澤不竭,山不崩解,陵不施谷,川浴不處,深淵不涸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15誥志:於時龍至不閉,鳳降忘翼,蟄獸忘攫,爪鳥忘距,蜂蠆不螫嬰兒,蟁蝱不食夭駒,雒出服,河出圖。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16誥志:自上世以來,莫不降仁,國家之昌,國家之臧,信仁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故不賞不罰,如民咸盡力;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>車不建戈,遠邇咸服,允使來往,地賓畢極;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無怨無惡,率惟懿德。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17誥志:此無空禮,無空名,賢人並憂,殘毒以時省;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>舉良良,舉善善,恤民使仁,日矅仁賓也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:55:26

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:10 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●文王官人</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1文王官人:王曰:「太師,慎維深思,內觀民務,察度情偽,變官民能,歷其才藝,女維敬哉。</STRONG><STRONG>女何慎乎非倫,倫有七屬,屬有九用,用有六微:一曰觀誠,二曰考志,三曰視中,四曰觀色,五曰觀隱,六曰揆德。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2文王官人:王曰:於乎,女因方以觀之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>富貴者觀其禮施也,貧窮者觀其有德守也,嬖寵者觀其不驕奢也,隱約者觀其不懾懼也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3文王官人:其少觀其恭敬好學而能弟也,其壯觀其絜廉務行而勝其私也,其老觀其意憲慎強其所不足而不踰也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>父子之閒觀其孝慈也,兄弟之閒觀其和友也,君臣之閒觀其忠惠也,鄉黨之閒觀其信憚也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4文王官人:省其居處,觀其義方;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>省其喪哀,觀其貞良;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>省其出入,觀其交友;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>省其交友,觀其任廉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>考之以觀其信,挈之以觀其知,示之難以觀其勇,煩之以觀其治,淹之以利以觀其不貪,藍之以樂以觀其不寍,喜之以物以觀其不輕,怒之以觀其重,醉之以觀其不失也,縱之以觀其常,遠使之以觀其不貳,邇之以觀其不倦,探取其志以觀其情,考其陰陽以觀其誠,覆其微言以觀其信,曲省其行以觀其備成,此之謂『觀誠』也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5文王官人:二曰,方與之言,以觀其志。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>志殷如湥,其氣寬以柔,其色儉而不諂,其禮先人,其言後人,見其所不足,曰日益者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6文王官人:如臨人以色,高人以氣,賢人以言,防其不足,伐其所能,曰日損者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其貌直而不侮,其言正而不私,不飾其美,不隱其惡,不防其過,曰有質者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7文王官人:其貌固嘔,其言工巧,飾其見物,務其小徵,以故自說,曰無質者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8文王官人:喜怒以物,而色不作;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>煩亂之,而志不營;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>深道以利,而心不移;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>臨懾以威,而氣不卑,曰平心而固守者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9文王官人:喜怒以物而變易知,煩亂之而必不裕,示之以利而易移,臨懾以威而易懾,曰鄙心而假氣者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10文王官人:執之以物而遫決,驚之以卒而度料,不學而性辨,曰有慮者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11文王官人:難投以物,難說以言,知一如不可以解也,困而不知其止,無辨而自慎,曰愚贛者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12文王官人:營之以物而不虞,犯之以卒而不懼,置義而不可遷,臨之以貨色而不可營,曰絜廉而果敢者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13文王官人:易移以言,存志不能守錮,已諾無斷,曰弱志者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14文王官人:順與之弗為喜,非奪之弗為怒,沈靜而寡言,多稽而儉貌,曰質靜者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15文王官人:辨言而不固行,有道而先困,自慎而不讓,當如強之,曰始妒誣者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16文王官人:徵清而能發,度察而能盡,曰治志者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17文王官人:華如誣,巧言、令色、足恭一也,皆以無為有者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此之為考志。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18文王官人:三曰誠在其中,此見於外;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以其見占其隱,以其細占其大,以其聲處其氣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>初氣主物,物生有聲;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>聲有剛有柔,有濁有清,有好有惡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>咸發於聲也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19文王官人:心氣華誕者,其聲流散;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>心氣順信者,其聲順節;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>心氣鄙戾者,其聲斯醜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>心氣寬柔者,其聲溫好。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>信氣中易,義氣時舒,智氣簡備,勇氣壯直。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>20文王官人:聽其聲,處其氣,考其所為,觀其所由,察其所安;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以其前占其後,以其見占其隱,以其小占其大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此之謂『視中』也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>21文王官人:四曰民有五性:喜、怒、欲、懼、憂也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>喜氣內畜,雖欲隱之,陽喜必見。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>怒氣內畜,雖欲隱之,陽怒必見。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>欲氣內畜,雖欲隱之,陽欲必見。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>懼氣內畜,雖欲隱之,陽懼必見。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>憂悲之氣內畜,雖欲隱之,陽憂必見。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五氣誠於中,發形於外,民情不隱也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>22文王官人:喜色由然以生,怒色拂然以侮,欲色嘔然以偷,懼色薄然以下,憂悲之色纍然而靜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>23文王官人:誠智必有難盡之色,誠仁必有可尊之色,誠勇必有難懾之色,誠忠必有可親之色,誠絜必有難污之色,誠靜必有可信之色。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>24文王官人:質色皓然固以安,偽色縵然亂以煩;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雖欲故之中,色不聽也,雖變可知;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此之謂觀色也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>25文王官人:五曰生民有靈陽,人有多隱其情,飾其偽,以賴於物,以攻其名也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有隱於仁質者,有隱於知理者,有隱於文藝者,有隱於廉勇者,有隱於忠孝者,有隱於交友者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如此者不可不察也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>26文王官人:小施而好大得,小讓而好大事,言願以為質,偽愛以為忠,面寬而貌慈,假節以示人,故其行以攻其名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如此者隱於仁質也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>27文王官人:推前惡,忠府知物焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>首成功,少其所不足;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>慮誠不及,佯為不言;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>內誠不足,色示有餘;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故知以動人,自順而不讓;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>錯辭而不遂,莫知其情。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如是者隱於知理者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>28文王官人:素動人以言,涉物而不終;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>問則不對,詳為不窮;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>色示有餘;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有道而自順用之,物窮則為深。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如此者隱於文藝者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>29文王官人:廉言以為氣,驕厲以為勇,內恐外悴,無所不至,敬再其說以詐臨人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如此者隱於廉勇者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>30文王官人:自事其親,好以告人,乞言勞醉,而面於敬愛,飾其見物,故得其名,名揚於外不誠於內,伐名以事其親戚,以故取利,分白其名,以私其身。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如此者隱於忠孝者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>31文王官人:陰行以取名,比周以相譽,明知賢可以徵,與左右不同而交,交必重己。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>心說之而身不近之,身近之而實不至,而懽忠不盡,懽忠盡見於眾而貌克。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如此者隱於交友者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>32文王官人:此之謂『觀隱』也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>33文王官人:六曰言行不類,終始相悖,陰陽克易,外內不合,雖有隱節見行,曰非誠質者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>34文王官人:其言甚忠,其行甚平,其志無私,施不在多,靜而寡類,莊而安人,曰有仁心者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>35文王官人:事變而能治,物善而能說,浚窮而能達,錯身立方而能遂,曰廣知者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>36文王官人:少言如行,恭儉以讓,有知而不伐,有施而不置,曰慎謙良者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>37文王官人:微忽之言久而可復,幽閒之行獨而不克,行其亡如其存。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰順信者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>38文王官人:貴富雖尊,恭儉而能施;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>眾強嚴威,有禮而不驕,曰有德者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>39文王官人:隱約而不懾,安樂而不奢,勤勞之不變,喜怒之如度晰,曰守也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>40文王官人:置方而不毀,廉絜而不戾,立強而無私,曰經正者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>41文王官人:正靜以待命,不召不至,不問不言,言不過行,行不過道,曰沈靜者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>42文王官人:忠愛以事其親,歡欣以敬之,盡力而不面敬以安人,以故名不生焉,曰忠孝者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>43文王官人:合志如同方,共其憂而任其難,行忠信而不相疑,迷隱遠而不相舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰至友者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>44文王官人:心色辭氣,其入人甚俞,進退工,故其與人甚巧,其就甚速,其叛人甚易。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰位志者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>45文王官人:飲食以親,貨賄以交,接利以合,故得望譽征利,而依隱於物,曰貪鄙者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>46文王官人:質不斷,辭不至;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>少其所不足,謀而不已,曰偽詐者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>47文王官人:言行亟變,從容謬易,好惡無常,行身不類。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰無誠志者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>48文王官人:小知而不大決,小能而不大成,顧小物而不知大論,亟變而多私,曰華誕者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>49文王官人:規諫而不類,道行而不平。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰巧名者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>50文王官人:故事阻者不夷,畸鬼者不仁,面譽者不忠,飾貌者不情,隱節者不平,多私者不義,揚言者寡信。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此之謂『揆德』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>51文王官人:王曰:「太師!</STRONG><STRONG>女推其往言,以揆其來行;</STRONG><STRONG>聽其來言,以省往行;</STRONG><STRONG>觀其陽,以考其陰;</STRONG><STRONG>察其內,以揆其外。</STRONG><STRONG>是隱節者可知,偽飾無情者可辨,質誠居善者可得,忠惠守義者可見也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>52文王官人:王曰:「於乎敬哉!</STRONG><STRONG>女何慎乎非心?</STRONG><STRONG>何慎乎非人」?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>人有六徵,六徵既成,以觀九用,九用既立。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一曰取平仁而有慮者,二曰取慈惠而有理者,三曰取直愍而忠正者,四曰取順直而察聽者,五曰取臨事而絜正者,六曰取慎察而絜廉者,七曰取好謀而知務者,八曰取接給而廣中者,九曰取猛毅而獨斷者,此之謂九用也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>53文王官人:平仁而有慮者,使是治國家而長百姓;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>慈惠而有理者,使是長鄉邑而治父子;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>直愍而忠正者,使是蒞百官而察善否;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>慎直而察聽者,使是長民之獄訟,出納辭令;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>臨事而絜正者,使是守內藏而治出入;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>慎察而絜廉者,使是分財臨貨主賞賜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>好謀而知務者,使是治壤地而長百工;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>接給而廣中者,使是治諸侯而待賓客;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猛毅而獨斷者,使是治軍事為邊境。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>因方而用之,此之謂官能也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>54文王官人:九用有徵,乃任七屬:一曰國則任貴,二曰鄉則任貞,三曰官則任長,四曰學則任師,五曰族則任宗,六曰家則任主,七曰先則任賢。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>55文王官人:正月王親命七屬之人曰:「於乎!</STRONG><STRONG>慎維深,內觀民務,本慎在人。</STRONG><STRONG>女平心去私,慎用六證,論辨九用,以交一人,予亦不私。</STRONG><STRONG>女廢朕命,亂我法,罪致不赦。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三戒然後及論,王親受而考之,然後論成。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:55:40

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:34 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●諸侯遷廟</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1諸侯遷廟:成廟將遷之新廟,君前徙三日齊,祝、宗人及從者皆齊;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>徙之日,君玄服,從者皆玄服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2諸侯遷廟:從至于廟,群臣如朝位,君入立于阼階下,西向,有司如朝位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3諸侯遷廟:宗人擯舉手曰:「有司其請升。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君升,祝奉幣從在左,北面再拜興。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祝聲三曰:「孝嗣侯某,敢以嘉幣告于皇考某侯。</STRONG><STRONG>成廟將徙,敢告。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君及祝再拜興。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4諸侯遷廟:祝曰:「請導君降立于階下。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>奉衣服者,皆奉以從祝;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>奉衣服者降堂,君及在位者皆辟也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>奉衣服者至碑,君從,有司皆以次從,出廟門;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>奉衣服者升車乃步,君升車,從者皆就車也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡出入門及大溝渠,祝下擯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5諸侯遷廟:至于新廟,筵于戶牖間,樽于西序下,脯醢陳于房中,設洗當東榮,南北以堂深。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6諸侯遷廟:有司皆先入,如朝位;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祝導奉衣服者乃入,君從奉衣服者入門左,在位者皆辟也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>奉衣服者升堂皆反位,君從升,奠衣服於席上,祝奠幣於凡東;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君北向,祝在左;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>贊者盥升,適房薦脯醢,君盥酌奠于薦西,反位,君及祝再拜興;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祝聲三曰:「孝嗣侯某,敢用嘉幣,告于皇考某侯。</STRONG><STRONG>今月吉日可以徙于新廟;</STRONG><STRONG>敢告。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>再拜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7諸侯遷廟:君就東廂西面,祝就西廂東面,在位者皆反走辟,如食閒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8諸侯遷廟:擯者舉手曰:「諸反位。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君反位,祝從在左,卿大夫及眾有司,諸在位者皆反位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祝聲三曰:「孝嗣侯某,絜為而明薦之享。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君及祝再拜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君反位,祝徹,反位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9諸侯遷廟:擯者曰:「遷廟事畢,請就燕。」</STRONG><STRONG>君出廟門,卿大夫,有司、執事者皆出廟門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>告事畢,乃曰:「擇日而祭焉。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:55:54

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:32 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●諸侯釁廟</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1諸侯釁廟:成廟釁之以羊,君玄服立於寢門內,南向。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祝、宗人、宰夫、雍人皆玄服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2諸侯釁廟:宗人曰:「請令以釁某廟。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君曰:「諾。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>遂入。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雍人拭羊,乃行入廟門,碑南,北面東上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雍人舉羊,升屋自中,中屋南面,刲羊,血流于前,乃降。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3諸侯釁廟:門以雞,有司當門北面,雍人割雞屋下當門,郟室,割雞於室中,有司亦北面也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4諸侯釁廟:既事,宗人告事畢,皆退。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>反命于君,君寢門中南向。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宗人曰:「釁某廟事畢。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君曰:「諾。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宗人請就燕,君揖之,乃退。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:56:08

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:31 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●小辨</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1小辨:公曰:「寡人欲學小辨,以觀於政,其可乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:否,不可。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>社稷之主愛日,日不可得,學不可以辨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故昔者先王學齊大道,以觀於政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子學樂辨風,制禮以行政;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯學禮辨官政以行事,以尊天子;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>大夫學德別義,矜行以事君;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>士學順,辨言以遂志;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>庶人聽長辨禁,農以力行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如此,猶恐不濟,奈何其小辨乎?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2小辨:公曰:「不辨則何以為政?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:辨而不小。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫小辨破言,小言破義,小義破道,道小不通,通道必簡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故、循弦以觀於樂,足以辨風矣;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>爾雅以觀於古,足以辨言矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>傳言以象,反舌皆至,可謂簡矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫道不簡則不行,不行則不樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫弈十稘之變,由九不可既也,而況天下之言乎?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:「微子之言,吾壹樂辨言。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:辨言之樂,不若治政之樂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>辨言之樂不下席;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>治政之樂皇於四海。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫政善則民說,民說則歸之如流水,親之如父母;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯初入而後臣之,安用辨言?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3小辨:公曰:「然則吾何學而可?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「行禮樂而力忠信,君其習可乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「多與我言忠信而不可以入患。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「毋乃既不明忠信之備,而口倦其君則不可,而有明忠信之備,而又能行之,則可立待也。</STRONG><STRONG>君朝而行忠信,百官承事,忠滿於中而發於外,刑於民而放於四海,天下其孰能患之?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「請學忠信之備。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「唯社稷之主實知忠信。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若丘也,綴學之徒,安知忠信?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「非吾子問之而焉也?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子三辭,將對。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「彊避!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「彊侍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丘聞:大道不隱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丘言之君,發之於朝,行之於國,一國之人莫不知,何一之彊辟?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丘聞之:忠有九知──知忠必知中,知中必知恕,知恕必知外,知外必知德,知德必知政,知政必知官,知官必知事,知事必知患,知患必知備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若動而無備,患而弗知,死亡而弗知,安與知忠信?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>內思畢心曰知中,中以應實曰知恕,內恕外度曰知外,外內參意曰知德,德以柔政曰知政,正義辨方曰知官,官治物則曰知事,事戒不虞曰知備,毋患曰樂,樂義曰終。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:56:22

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:30 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●用兵</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1用兵:公曰:「用兵者,其由不祥乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2用兵:子曰:「胡為其不祥也?</STRONG><STRONG>聖人之用兵也,以禁殘止暴於天下也;</STRONG><STRONG>及後世貪者之用兵也,以刈百姓,危國家也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3用兵:公曰:「古之戎兵,何世安起?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「傷害之生久矣,與民皆生。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4用兵:公曰:「蚩尤作兵與?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「否!</STRONG><STRONG>蚩尤庶人之貪者也,及利無義,不顧厥親,以喪厥身。</STRONG><STRONG>蚩尤惛欲而無厭者也,何器之能作?</STRONG><STRONG>蜂蠆挾螫而生見害而校以衛厥身者也。</STRONG><STRONG>人生有喜怒,故兵之作,與民皆生,聖人利用而弭之亂,人與之喪厥身」。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5用兵:詩云:『魚在在藻,厥志在餌。</STRONG><STRONG>鮮民之生矣,不如死之久矣。</STRONG><STRONG>校德不塞,嗣武孫子。</STRONG><STRONG>』<BR><BR>6用兵:聖人愛百姓而憂海內,及後世之人,思其德,必稱其人,故今之道堯舜禹湯文武者猶依然,至今若存。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫民思其德,必稱其人,朝夕祝之,升聞皇天,上神歆焉,故永其世而豐其年也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7用兵:夏桀商紂羸暴於天下,暴極不辜,殺戮無罪,不祥于天,粒食之民,布散厥親,疏遠國老,幼色是與,而暴慢是親,讒貸處穀,法言法行處辟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>殀替天道,逆亂四時,禮樂不行,而幼風是御。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>厤失制,攝提失方,鄒大無紀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不告朔於諸侯,玉瑞不行、諸侯力政,不朝於天子,六蠻四夷交伐於中國。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8用兵:於是降之災;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>旱臻焉,霜雪大滿,甘露不降,百草黃,五穀不升,民多夭疾,六畜胔,此太上之不論不議也。殀傷厥身,失墜天下,夫天下之報殃於無德者也,必與其民。<BR>&nbsp;<BR>9 用兵: 公懼焉,曰:「在民上者,可以無懼乎哉?」 <BR></STRONG></P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:56:37

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:28 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●少閒</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1少閒:公曰:「今日少閒,我請言情於子。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子愀焉變色,遷席而辭曰:「君不可以言情於臣,臣請言情於君,君則不可。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2少閒:公曰:「師之而不言情焉?</STRONG><STRONG>其私不同。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「否,臣事君而不言情於君則不臣,君而不言情於臣則不君。</STRONG><STRONG>有臣而不臣猶可,有君而不君,民無所錯手足。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3少閒:公曰:「君度其上下咸通之,權其輕重居之;</STRONG><STRONG>準民之色,目既見之;</STRONG><STRONG>鼓民之聲,耳既聞之;</STRONG><STRONG>動民之德,心既和之;</STRONG><STRONG>通民之欲,兼而壹之;</STRONG><STRONG>愛民親賢而教不能,民庶說乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4少閒:子曰:「說則說矣,可以為家,不可以為國。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「可以為家,胡為不可以為國?</STRONG><STRONG>國之民、家之民也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5少閒:子曰:「國之民誠家之民也;</STRONG><STRONG>然其名異,不可同也。</STRONG><STRONG>同名同食曰同等。</STRONG><STRONG>唯不同等,民以知極。</STRONG><STRONG>故天子昭有神於天地之間,以示威於天下也;</STRONG><STRONG>諸侯修禮於封內,以事天子;</STRONG><STRONG>大夫修官守職,以事其君;</STRONG><STRONG>士修四衛,執技論力,以聽乎大夫;</STRONG><STRONG>庶人仰視天文,俯視地理,力時使,以聽乎父母。</STRONG><STRONG>此唯不同等,民以可治也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6少閒:公曰:「善哉!</STRONG><STRONG>上與下不同乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:將以時同、時不同;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上謂之閑,下謂之多疾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君時同於民,布政也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民時同於君,服聽也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上下相報,而終於施。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>大猶已成,發其小者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>遠猶已成,發其近者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>將行重器,先其輕者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>先清而後濁者,天地也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天政曰正,地政曰生,人政曰辨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>苟本正則華英必得其節以秀孚矣,此官民之道也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7少閒:公曰:「善哉!</STRONG><STRONG>請少復進焉。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「昔堯取人以狀,舜取人以色,禹取人以言,湯取人以聲,文王取人以度,此四代五王之取人以治天下如此」。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8少閒:公曰:「嘻!</STRONG><STRONG>善之不同也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「何謂其不同也?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「同乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「同。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「人狀可知乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「不可知也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9少閒:公曰:「五王取人,各有以舉之,胡為人之不可知也?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「五王取人,比而視,相而望。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五王取人各以己焉,是以同狀。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10少閒:公曰:「以子相人何如?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「否,丘則不能五王取人。</STRONG><STRONG>丘也傳聞之以委於君,丘則否能,亦又不能。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11少閒:公曰:「我聞子之言始蒙矣。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「由君居之,成於純,胡為其蒙也?</STRONG><STRONG>雖古之治天下者,豈生於異州哉?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12少閒:昔虞舜以天德嗣堯,布功散德制禮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朔方幽都來服;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南撫交趾,出入日月,莫不率俾,西王母來獻其白琯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>粒食之民昭然明視,民明教,通于四海,海外肅慎北發渠搜氐羌來服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13少閒:舜崩,有禹代興,禹卒受命,乃遷邑姚姓于陳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>作物配天,修使來力。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民明教,通于四海,海之外,肅慎、北發、渠搜、氐、羌來服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14少閒:禹崩,十有七世,乃有末孫桀即位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>桀不率先王之明德,乃荒耽于酒,淫泆于樂,德昏政亂,作宮室高臺汙池,土察,以民為虐,粒食之民惛焉幾亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15少閒:乃有商履代興。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>商履循禮法,以觀天子,天子不說,則嫌於死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成湯卒受天命,不忍天下粒食之民刈戮,不得以疾死,故乃放移夏桀,散亡其佐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃遷姒姓于杞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>發厥明德,順民天心嗇地,作物配天,制典慈民。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>咸合諸侯,作八政,命於總章。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>服禹功以脩舜緒,為副于天。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>粒食之民昭然明視,民明教,通于四海,海之外肅慎、北發、渠搜、氐、羌來服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16少閒:成湯卒崩,殷德小破,二十有二世,乃有武丁即位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>開先祖之府,取其明法,以為君臣上下之節,殷民更服,近者說,遠者至,粒食之民昭然明視。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17少閒:武丁卒崩,殷德大破,九世,乃有末孫紂即位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>紂不率先王之明德,乃上祖夏桀行,荒耽於酒,淫泆於樂,德昏政亂,作宮室高臺汙池,土察,以為民虐,粒食之民忽然幾亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18少閒:乃有周昌霸,諸侯佐之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>紂不說諸侯之聽於周昌,乃退伐崇許魏,以客事天子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>文王卒受天命,作物配天,制無用,行三明,親親尚賢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>民明教,通于四海,海之外肅慎、北發、渠搜、氐、羌來服。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19少閒:君其志焉,或徯將至也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>20少閒:公曰:「大哉,子之教我政也;</STRONG><STRONG>列五王之德,煩煩如繁諸乎!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>21少閒:子曰:「君無譽臣,臣之言未盡,請盡臣之言,君如財之。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:「於此有功匠焉、有利器焉、有措扶焉,以時令其藏必周密。</STRONG><STRONG>發如用之,可以知古,可以察今;</STRONG><STRONG>可以事親,可以事君;</STRONG><STRONG>可用于生,又用之死。</STRONG><STRONG>吉凶並興,禍福相生,卒反生福,大德配天。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>22少閒:公愀然其色曰:「難立哉!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「臣願君之立知如以觀聞也;</STRONG><STRONG>時天之氣,用地之財,以生殺於民,民之死不可以教。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>23少閒:公曰:「我行之,其可乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「唯此在君。</STRONG><STRONG>君曰足,臣恐其不足;</STRONG><STRONG>君曰不足,臣則曰足。</STRONG><STRONG>舉其前必舉其後,舉其左必舉其右。</STRONG><STRONG>君既教矣,安能無善。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>24少閒:公吁焉其色曰:「大哉,子之教我制也。</STRONG><STRONG>政之豐也,如木之成也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>25少閒:子曰:「君知未成,言未盡也。</STRONG><STRONG>凡草木根鞁傷則枝葉必偏枯,偏枯是為不實。</STRONG><STRONG>穀亦如之,上失政、大及小人畜穀。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>26少閒:公曰:「所謂失政者,若夏商之謂乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:「否,若夏商者,天奪之魄,不生德焉。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>27少閒:公曰:「然則何以謂失政?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子曰:所謂失政者:疆蔞未虧,人民未變,鬼神未亡,水土未絪;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>糟者猶糟,實者猶實,玉者猶玉,血者猶血,酒者猶酒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>優以繼愖,政出自家門,此之謂失政也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>非天是反,人自反。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>臣故曰君無言情於臣,君無假人器,君無假人名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公曰:「善哉!」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:56:50

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:26 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●朝事</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1朝事:古者聖王昭義以別貴賤,以序尊卑,以體上下,然後民知尊君敬上,而忠順之行備矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2朝事:是故古者天子之官有典命官,掌諸侯之儀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>大行人,掌諸侯之儀,以等其爵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故貴賤有別,尊卑有序,上下有差也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>典命諸侯之五儀,諸臣之五等,以定其爵,故貴賤有別,尊卑有序,上下有差也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3朝事:命:上公九命為伯,其國家、宮室、車旌、衣服、禮儀、皆以九為節;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯諸伯七命,其國家、宮室、車旌、衣服、禮儀、皆以七為節;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子男五命,其國家、宮室、車旌、衣服、禮儀、皆以五為節。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4朝事:王之三公八命,其卿六命,其大夫四命。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>及其封也,皆加一等,其國家、宮室、車旌、衣服、禮儀亦如之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5朝事:凡諸侯之適子省於天子,攝君,則下其君之禮一等;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>未省,則以皮帛繼子男。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6朝事:公之孤四命,以皮帛視小國之君,其卿三命,其大夫再命,士一命,其宮室、車旌、衣服、禮儀、各視其命之數;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>侯伯之卿、大夫、士亦如之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子男之卿再命,其大夫一命,其士不命,其宮室、車旌、衣服、禮儀,各如其命之數。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7朝事:禮:大行人以九儀別諸侯之命,等諸臣之爵,以同域國之禮而待其賓客。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8朝事:上公之禮:執桓圭九寸,繅藉九寸,冕服九章,建常九旒,樊纓九就,貳車九乘,介九人,禮九牢,其朝位賓主之間九十步,饕禮九獻,食禮九舉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9朝事:諸侯之禮,執信圭七寸,繅藉七寸,冕服七章,建常七旒,樊纓七就,貳車七乘,介七人,禮七牢,其朝位賓主之間七十步,饗禮七獻,食禮七舉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸伯執躬圭,其他皆如諸侯之禮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10朝事:諸子執穀璧五寸,繅藉五寸,冕服五章,建常五旒,樊纓五就,貳車五乘,介五人,禮五牢,其朝位賓主之間五十步,饗禮五獻,食禮五舉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11朝事:諸男執蒲璧,其他皆如諸子之禮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12朝事:凡大國之孤,執皮帛,以繼小國之君。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯之卿、禮各下其君二等;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以下及大夫、士皆如之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13朝事:天子之所以明章著此義者,以朝聘之禮也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故千里之內,歲一見;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>千里之外、千五百里之內,二歲一見;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>千五百里之外、二千里之內,三歲一見;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二千里之外、二千五百里之內,四歲一見;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二千五百里之外、三千里之內,五歲一見;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三千里之外,三千五百里之內,六歲一見。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14朝事:各執其圭瑞,服其服,乘其輅,建其旌旂,施其樊纓,從其貳車,委積之以其牢禮之數,所以明別義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15朝事:然後天子冕而執鎮圭尺有二寸,藻藉尺有二寸,搢大圭,乘大輅,建大常,十有二旒,樊纓十有再就,貳車十有二乘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>率諸侯而朝日于東郊,所以教尊尊也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16朝事:退而朝諸侯,為壇三成,宮旁一門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天子南鄉見諸侯,土揖庶姓,時揖異姓,天揖同姓,所以別親疏外內也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17朝事:公侯伯子男各以其旂就其位:諸公之國,中階之前,北面東上;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯之國,東階之東,西面北上;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸伯之國,西階之西,東面北上;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸子之國,門東,北面東上;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸男之國,門西,北面東上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18朝事:及其將幣也,公於上等,所以別貴賤,序尊卑也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19朝事:奠圭,降、拜、升、成拜,明臣禮也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>20朝事:奉國地所出重物而獻之,明臣職也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>21朝事:內袒入門而右,以聽事也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>22朝事:明臣禮、臣職、臣事,所以教臣也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>23朝事:率而祀天於南郊,配以先祖,所以教民報德,不忘本也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>率而享祀於太廟,所以教孝也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>24朝事:與之大射,以考其習禮樂而觀其德行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與之圖事,以觀其能;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>儐而禮之,三饗三食三宴,以與之習立禮樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>25朝事:是故一朝而近者三年,遠者六年。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有德焉,禮樂為之益習,德行為之益脩,天子之命為之益行。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>然後使諸侯世相朝,交歲相問,殷相聘,以習禮、考義、正刑、一德,以崇天子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故曰:朝聘之禮者,所以正君臣之義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>26朝事:諸侯相朝之禮,各執其圭瑞,服其服,乘其輅,建其旌旂,施其樊纓,從其貳車,委積之以其牢禮之數,所以別義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>27朝事:介紹而相見,君子於其所尊,不敢質,敬之至也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>28朝事:君使大夫迎於境,卿勞於道,君親郊勞致館。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>29朝事:及將幣,拜迎於大門外而廟受。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北面拜貺,所以致敬也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三讓而後升,所以致尊讓也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>敬讓也者,君子之所以相接也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯相接以敬讓,則不相侵陵也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此天子之所以養諸侯,兵不用,而諸侯自為正之具也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>30朝事:君親致饗既還圭,饗食,致贈,郊送,所以相與習禮樂也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>31朝事:諸侯相與習禮樂,則德行修而不流也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故天子制之,而諸侯務焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>32朝事:聘禮:上公七介,侯伯五介,子男三介,所以明貴賤也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>介紹而傳命,君子於其所尊,不敢質,敬之至也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三讓而後傳命,三讓而後入廟門,三揖而後至階,三讓而後升,所以致尊讓也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>33朝事:君使士迎於境,大夫郊勞,君親拜迎大門之內而廟受,北面拜貺,拜君命之辱,所以致敬讓也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>致敬讓者,君子之所以相接也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>致諸侯相接以敬讓,則不相欺陵也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>34朝事:卿為上擯,大夫為丞擯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>君親醴賓,賓私面私覿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>致饔餼,既還圭璋賄贈,饗食燕,所以明賓主君臣之義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>35朝事:故天子之制諸侯,交歲相問,殷相聘,相厲以禮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>使者聘而誤,主君不親饗食;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>所以恥厲之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯相厲以禮,則外不相侵,內不相陵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此天子所以養諸侯,兵不用,而諸侯自為正之具也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>36朝事:以圭璋聘,重禮也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>已聘而還圭璋,此輕財重禮之義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯相厲以輕財重禮,則民作讓矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>主國待客,出入三積。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>既客於舍,五牢之具陳於內;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>米三十車、禾三十車、芻薪倍禾,皆陳於外;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乘禽日五雙,群介皆餼牢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>壹食再饗,宴與時賜無數。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>所以重禮也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古之用財不能均如此,然而用財如此其厚者,言盡之于禮也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>盡之于禮則內君臣不相陵,而外不相侵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故天子制之,而諸侯務焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>37朝事:古者,大行人掌大賓之禮,及大客之義,以親諸侯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春朝諸侯而圖天下之事,秋覲以比邦國之功,夏宗以陳天下之謀,冬遇以協諸侯之慮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時會以發四方之禁,殷同以施天下之政,時聘以結諸侯之好,殷眺以成邦國之貳,閒問以諭諸侯之志,歸脤以教諸侯之福,賀慶以贊諸侯之喜,致會以補諸侯之災。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>38朝事:天子之所以撫諸侯者:歲遍在,三歲遍眺,五歲遍省,七歲屬象胥喻言語,協辭令,九歲屬瞽史諭書名,聽音聲,十有一歲達瑞節,同度量,成牢禮,同數器,修法則,十有二歲,天子巡狩殷國。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>39朝事:是故諸侯上不敢侵陵,下不敢暴小民。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>然後諸侯之國札喪,則令賻補之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凶荒,則令賙委之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>師役,則令槁禬之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有福事,則令慶賀之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有禍災,則令哀弔之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡此五物者,治其事故。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>40朝事:及其萬民之利害為一書,其禮俗、政事、教治、刑禁之逆順為一書,其悖逆暴亂,作慝欲犯令者為一書,其札喪、凶荒、厄貧為一書,其康樂、和親、安平為一書。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡此五物者,無國別異之,天子以周知天下之政。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故諸侯附於德,服於義,則天下太平。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>41朝事:古者天子為諸侯不行禮義、不脩法度、不附於德、不服於義,故使射人以射禮選其德行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>職方氏、大行人以其治國,選其能功。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>諸侯之得失治亂定,然後明九命之賞以勸之,明九伐之法以震威之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>尚猶有不附於德,不服於義者,則使掌交說之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故諸侯莫不附於德,服於義者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此天子之所以養諸侯,兵不用,而諸侯自為正之法也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:57:03

本帖最後由 楊籍富 於 2013-3-16 10:25 編輯 <br /><br /><P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●投壺</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;
<P><STRONG>1投壺:投壺之禮,主人奉矢,司射奉中,使人執壺。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2投壺:主人請曰:「某有枉矢哨壺,請樂賓。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賓曰:「子有旨酒嘉殽,又重以樂,敢辭。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3投壺:主人曰:「枉矢哨壺,不足辭也,敢以請。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賓曰:「某賜旨酒嘉殽,又重以樂,敢固辭。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4投壺:主人曰:「枉矢哨壺,不足辭也,敢固以請。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賓對曰:「某固辭不得命,敢不敬從?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5投壺:賓再拜受,主人般還,曰:「避。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>主人阼階上拜送,賓般還曰:「避」。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6投壺:已拜,受矢,進即兩楹閒,退、反位,揖賓就筵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7投壺:司射進度壺,反位,設中,執八算。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8投壺:請於賓曰:「奏投壺之令,曰:『順投為入,比投不釋算,勝飲不勝。</STRONG><STRONG>正爵既行,請為勝者立馬,三馬既立,慶多馬。</STRONG><STRONG>』」請主人亦如之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9投壺:命弦者曰:「請奏貍首,閒若一。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太師曰:「諾」。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10投壺:左右告矢具,請拾投。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有入者,則司射坐而釋一算焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賓黨於右,主黨於左。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11投壺:卒投,司射執餘算曰:「左右卒投,請數。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二算為純,一純以取,一算為奇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有勝,則司射以其算告曰:「某黨賢於某黨,賢若干純。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>──奇則曰奇,鈞者曰鈞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12投壺:舉手曰:「請勝者之弟子為不勝者酌。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>酌者曰:「諾。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>已酌、皆請舉酒,當飲,皆跪奉觝曰:「賜灌。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>勝者跪曰:「敬養」。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13投壺:司正曰:「正爵既行,請為勝者立馬。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>馬各直其算上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一馬從二馬,以慶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>慶禮,曰:「三馬既立,請慶多馬。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賓、主人皆曰:「諾。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>正爵既行,請徹馬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14投壺:周則復始,既算。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>算多少,視其坐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15投壺:矢八分;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堂上七扶,室中五扶,庭中九扶,算長尺二寸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16投壺:堂下司正、司射、庭長及冠士立者皆屬賓黨;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>樂人及童子使者皆屬主黨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>降揖其阼階及樂事、皆與射同節。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17投壺:壺中置小豆,為其矢躍而去也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>壺去席二矢半,矢以柘若棘,無去其皮,大七分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18投壺:曾孫侯氏,今日泰射,于一張侯參之曰今日泰射,四正具舉,大夫君子,凡以庶士,小大莫處,御于君所,以燕以射,則燕則譽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>質參既設,執旌既載,大侯既亢,中獲既置。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19投壺:壺脰脩七寸,口徑二寸半,壺高尺二寸,容斗五升,壺腹脩五寸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>20投壺:弓既平張,四侯且良,決拾有常,既順乃讓,乃揖乃讓,乃隮其堂,乃節其行,既志乃張,射夫命射,射者之聲,獲者之旌,既獲卒莫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>21投壺:凡雅二十六篇:其八篇可歌──歌鹿鳴、貍首、鵲巢、采蘩、采蘋、伐檀、白駒、騶虞,八篇廢不可歌;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>七篇商齊,可歌也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三篇閒歌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>史辟、史義、史見、史童、史謗、史賓、拾聲、叡挾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>22投壺:魯命弟子辭曰:「無荒、無傲、無倨立、無踰言。</STRONG><STRONG>若是者,有常爵。</STRONG><STRONG>嗟爾不寍侯,為爾不朝於王所,故亢而射女,強食食,詒爾曾孫侯氏百福。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:57:18

<P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●公符</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;<P><STRONG>1公符:公冠:自為主,迎賓揖,升自阼,立于席。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2公符:既醴,降自阼。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3公符:其餘自為主者,其降也自西階,以異,其餘皆與公同也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4公符:公玄端與皮弁,皆钋,朝服素钋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5公符:公冠,四加玄冕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6公符:饗之以三獻之禮,無介,無樂,皆玄端。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7公符:其酬幣朱錦采,四馬,其慶也同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8公符:天子儗焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9公符:太子與庶子,其冠皆自為主,其禮與士同,其饗賓也皆同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10公符:成王冠,周公使祝雍祝王曰:「達而勿多也。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祝雍曰:「使王近於民,遠於年,嗇於時,惠於財,親賢使能。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:57:32

<P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●本命</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;<P><STRONG>1本命:分於道,謂之命;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>形於一,謂之性,化於陰陽,象形而發,謂之生;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>化窮數盡,謂之死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故命者,性之終也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>則必有終矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2本命:人生而不具者五:目無見、不能食、不能行、不能言、不能化。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三月而徹盷,然後能有見;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>八月生齒,然後食;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>期而生臏,然後能行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三年暿合,然後能言;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>十有六情通,然後能化』3本命:陰窮反陽,陽窮反陰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>辰故陰以陽化;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陽以陰變。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故男以八月而生齒,八歲而齔,一陰一陽然後成道;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二八十六,然後情通,然後其施行,女七月生齒,七歲而齔;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二七十四然後化成。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>合於三也,小節也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>中古男三十而娶,女二十而嫁,合於五也,中節也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太古男五十而室,女三十而嫁,備於三五,合於八十也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>八者維綱也,天地以發明,故聖人以合陰陽之數也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4本命:禮義者,恩之主也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>冠、昏、朝、聘、喪、祭、賓主、鄉飲酒、軍旅,此之謂九禮也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>禮經三百,威儀三千,機其文之變也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其文變也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>禮之象,五行也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其義,四時也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故以四舉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有恩、有義、有節、有權。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5本命:恩厚者,其服重;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故為父斬衰三年,以恩制者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>門內之治,恩掩義;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>門外之治,義斷恩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>資於事父以事君,而敬同,貴貴尊尊,義之大者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故為君亦服斬衰三年,以義制者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6本命:三日而食,三月而沐,期而練,毀不滅性,不以死傷生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>喪不過三年,苴衰不補,墳墓不坯,同于邱陵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>除之日,鼓素琴,示民有終也,以節制者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7本命:資於事父以事母而愛同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天無二日,國無二君,家無二尊,以一治之也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>父在為母齊衰期,見無二尊也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8本命:百官備,百制具,不言而事行者,扶而起;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言而後事行者,杖而起;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>身自執事而後事行者,面垢而已。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡此,以權制者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9本命:始死,三日不怠,三月不解,期悲號,三年憂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>恩之殺也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>聖人因殺以制節也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10本命:男者,任也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>子者,孳也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>男子者,言任天地之道,如長萬物之義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故謂之「丈夫」。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丈者,長也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夫者,扶也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言長萬物也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>知可為者,知不可為者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>知可言者,知不可言者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>知可行者,知不可行者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故,審倫而明其別,謂之知,所以正夫德者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11本命:女者,如也,子者,孳也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>女子者,言如男子之教而長其義理者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故謂之婦人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>婦人,伏於人也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是故無專制之義,有三從之道──在家從父,適人從夫,夫死從子,無所敢自遂也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>教令不出閨門,事在饋食之閒而正矣,是故女及日乎閨門之內,不百里而奔喪,事無獨為,行無獨成之道。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參之而後動,可驗而後言,宵行以燭,宮事必量,六畜蕃於宮中,謂之信也,所以正婦德也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12本命:女有五不取;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>逆家子不取,亂家子不取,世有刑人不取,世有惡疾不取,喪婦長子不取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>逆家子者,為其逆德也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亂家子者,為其亂人倫也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>世有刑人者,為其棄於人也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>世有惡疾者,為其棄於天也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>喪婦長子者,為其無所受命也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13本命:婦有七去:不順父母去,無子去,淫去,妒去,有惡疾去,多言去,竊盜去。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不順父母去,為其逆德也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無子,為其絕世也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淫,為其亂族也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>妒,為其亂家也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有惡疾,為其不可與共粢盛也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>口多言,為其離親也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>盜竊,為其反義也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14本命:婦有三不去:有所取無所歸,不去;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與更三年喪,不去;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前貧賤後富貴,不去。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15本命:大罪有五:逆天地者,罪及五世;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>誣文武者,罪及四世;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>逆人倫者,罪及三世;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>誣鬼神者,罪及二世;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>殺人者,罪止其身。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故大罪有五,殺人為下。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>

楊籍富 發表於 2013-3-16 09:57:46

<P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>大戴禮記●易本命</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;<P><STRONG>1易本命:子曰:「夫易之生,人、禽、獸、萬物昆蟲各有以生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>或奇或偶,或飛或行,而莫知其情;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>惟達道德者,能原本之矣。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2易本命:天一,地二,人三;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三三而九,九九八十一;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一主日,日數十,故人十月而生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3易本命:八九七十二,偶以承奇,奇主辰,辰主月,月主馬,故馬十二月而生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4易本命:七九六十三,三主斗,斗主狗,故狗三月而生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5易本命:六九五十四,四主時;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時主豕;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故豕四月而生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6易本命:五九四十五,五主音,音主猿,故猿五月而生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7易本命:四九三十六,六主律,律主禽鹿,故禽鹿六月而生也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8易本命:三九二十七,七主星,星主虎,故虎七月而生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>9易本命:二九十八,八主風,風主蟲,故蟲八日化也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>10易本命:其餘各以其類。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>11易本命:鳥魚皆生於陰而屬於陽;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故鳥魚皆卵;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魚游於水,鳥飛於雲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故冬燕雀入於海,化而為蚧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>12易本命:萬物之性各異類:故蠶食而不飲,蟬飲而不食,蜉蝣不飲不食,介鱗夏食冬蟄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>齕吞者八竅而卵生;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>咀嚾者九竅而胎生。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>四足者無羽翼,戴角者無上齒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無角者膏而無前齒,有角者脂而無後齒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晝生者類父,夜生者類母。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>13易本命:凡地:東西為緯,南北為經。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>山為積德,川為積刑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高者為生,下者為死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>邱陵發牡,谿谷為牝。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>14易本命:蚌蛤龜珠,與月盛虛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>15易本命:是故堅土之人肥,虛土之人大,沙土之人細,息土之人美,耗土之人醜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>16易本命:是故食水者善游能寒,食土者無心而不息,食木者多力而拂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>食草者善走而愚,食桑者有絲而蛾,食肉者勇敢而捍,食穀者智惠而巧,食氣者神明而壽,不食者不死而神。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>17易本命:故曰:有羽之蟲三百六十,而鳳皇為之長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有毛之蟲三百六十,而麒麟為之長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有甲之蟲三百六十,而神龜為之長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有鱗之蟲三百六十,而蛟龍為之長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劳之蟲三百六十,而聖人為之長,此乾坤之美類,禽獸萬物之數也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>18易本命:故帝王好壞巢破卵,則鳳凰不翔焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>好竭水搏魚,則蛟龍不出焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>好刳胎殺夭,則麒麟不來焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>好填谿塞谷,則神龜不出焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>19易本命:故王者動必以道,靜必以理;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>動不以道,靜不以理,則自夭而不壽,訞孽數起,神靈不見,風雨不時,暴風水旱並興,人民夭死,五穀不滋,六畜不蕃息。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
頁: 1 [2] 3
查看完整版本: 【大戴禮記】